|
||||||||
Nadat Tim Gartland als veertienjarige in Ohio, waar hij woont, een concert bijwoont van Muddy Waters, wil hij mondharmonicaspeler worden. Als hij na zijn middelbare school naar Chicago verhuist, gaat hij studeren bij de befaamde harmonicaspeler Jerry Portnoy (Muddy Waters, Eric Clapton) en speelt hij met grootheden als Bo Diddley, Carey Bell, Big Jack Johnson en Pinetop Perkins. Little Walter is als blues harpist zijn voorbeeld, Ray Charles voor zijn interpretatie van een song en Willie Dixon voor zijn songwriting. Nadat hij in 1989 naar Boston verhuist, wordt Gartland een belangrijke speler in het Boston-blues circuit. In 1998 is hij finalist in de Boston Blues Challenge Competition. In 2012 brengt hij zijn eerste soloalbum ‘Looking Into the Sun’ uit en in 2014 volgt al ‘Million Stars’. In 2011 schreef Gartland het instructieboek “The Talking Harmonica”. Tim Gartland verhuist in 2015 naar Nashville, TN, waar hij een actief lid van de Nashville Songwriters Association wordt. In 2017 wordt hij uitgenodigd om op te treden op de prestigieuze Harmonica Blues Summit in Nashville. Als opvolger van zijn derde album ‘If You Want A Good Woman' [2017] brengt hij volgende maand ‘Satisfied’ uit. Het is een album met tien originele nummers die qua stijl een mix zijn van blues / soul / roots rock en country. De nummers werden opgenomen in slechts twee dagen om het intieme, directe en natuurlijke geluid vast te leggen van een groep geweldige muzikanten, die muziek maakten in een geweldig klinkende livekamer. Openen doet Gartland met de rocker ”Drinking For Two” die je al direct in de juiste sfeer, waarbij je ongetwijfeld al je problemen vergeet. In de midtempo slow blues ”Don’t Make More Trouble” heeft Gartland het dan over de dingen die we doen die buiten onze invloedssfeer liggen: “When the problems come, don’t reach for the gun, you’ll make it worse… so much worse. Don’t make no trouble, this old world got enough right now…”. Op het orgel gaat Tom West even over de lijn, terwijl Gartlant de solo’s uit zijn harmonica blijft blazen. ”Blues For Free” is een relaxte country song en in het Chuck Berry-achtige ”Can’t Paint a Prettier Picture” houdt de verteller vol dat zelfs de grootste schilders in hun werk de natuurlijke schoonheid van een vrouw niet kunnen evenaren. Met de titeltrack ”Satisfied” zakt het tempo. Gartlant geeft ons de raad om volop te genieten van de dingen die ons gelukkig maken. De items in zijn bucket list zijn hier, zoals muziek maken, een whisky drinken of de hond uitlaten, vooral de kleine dingen. Op een rustige ska deuntje ziet Gartlant op ”Way Does the Room Begin to Sway?” even de kamer bewegen. Gelukkig houdt achtergrondzangeres Wendy Moten hem hier in het oog. Zijn producer Kevin McKendree laat op de mooie ballade ”Artifacts” op piano en orgel knap van zich horen. Er blijf nog ”Don’t Judge Me” over. De afsluiter De kennismaking met Tim Gartlant was meer dan geslaagd. Hij verbaasde me op meerdere vlakken. Zijn diepe zang is typerend, zijn harmonica tussenkomsten verrassend en zijn songwriting door zijn inzicht, apart en karakteristiek. En dit allemaal voor elk nummer, zonder de tradities van de blues geweld aan te doen. “ The introduction to Tim Gartlant was more than successful. He surprised me in several ways. His deep vocals are typical, his harmonica interventions surprising and his songwriting by his insight, distinct and characteristic. And all this for every song, without violating the traditions of the blues… “ – ESC for rootstime.be Eric Schuurmans Release: 12/04/2019
Album track list: Album line-up: Discography TIM GARTLAND:
|
||||||||
|
||||||||
 (2).png)
